Бесігім – алтын,қазынам!

Аңызға сүйенсек, бесік алғаш рет Алтай мен Жетісу аймағында Айырқалпақ Айдаһар бидің заманында пайда болған деседі. Айдаһар бидің әкесі Мизам Баб жер – жаһанға әйгілі орманшы болса керек. Бірде, Айдаһар бидің отбасында өмірге сәби келеді. Алайда, нәресте іңгәлап жылауын тоқтатпайды. Кенеттен бала жылауын қояды. Қараса , ақ шапан киген ақсақал Айдаһар бидің әкесінен қалған ағаштарға сәбиді тербетіп, жұбатып отыр екен. Би жақындап қараса, әлгі шал көзден ғайып болыпты. Еш ойланбастан Айдаһар би баласына, әкесінен қалған ағаштан бесік соғады. Осыдан бастап бесік халықтың өмірінің ажырамас бір бөлшегіне айналыпты.

Тәрбие – тал бесіктен деп бекер айтпаса керек. Ең алғаш, өмірге қадам басарда бесікке құндақталмаған адам кемде – кем шығар. Иә, бесікте жатқызғаннан бастап саналы ұрпақ тәрбиелеу жолында бар күш – жігерін, тәлім тәрбиесін беретін ата – ана. Дегенмен, бала тәрбиесінде ұстаздар қауымыныңда алар орны ерекше. Солардың бірі еңбек пәнінің мұғалімі Ермағанбетов Санат Нағашыбайұлы. Бүгінгі танда Санат Нағашыбайұлының қолынан шыққан қол – өнер бұйымдарының саны жүзден асады. Туындыларының ең кереміті осы суретте бейнеленген, емен ағашынан жасалған бесік дейді, – ұстаз. Қолы босай қалса, бос уақытын шәкірттеріне арнап , ағаш өңдеу мен қол – өнер бұйымдарын жасаудың қыр – сырымен бөлісіп отырады.

Дайындаған: Айтбаев Асылбек Көптілеуұлы